Phyllactinia guttata

Gatunek Phyllactinia

Mycelium może być obfite i trwałe lub skąpe i krótkotrwałe (evanescent). Cleystotecja mogą stać się duże (216–245 µm), z miękką ścianą komórkową, oraz niejasną strukturą komórkową z pęknięciami i zmarszczkami (reticulations). Cleystotecja zazwyczaj rozwijają 8–12 łatwo odłączalnych hialinowych wyrostków, które różnią się długością od 191–290 µm. Pyknidia mają 4 do 5 do 20 lub więcej worków, jajowatych, wspieranych przez niewielkie struktury przypominające nóżki (pedicellate), o wymiarach od 72–83 na 32–40 µm. Zwykle są 2 zarodniki na worku, czasami 3 lub 4, o wymiarach 31–36 na 21–25 µm. Komórki przyczepione do górnej części askomatu przypominające włoski są znane jako komórki pióropuszowe; składają się z nóżek i filamentów. Filamenty mogą żelatynizować się poprzez absorpcję wody i są uważane za funkcjonujące w pomaganiu askomatom przylegać do powierzchni, na której rosną, jak spodnie liści. W przypadku P. guttata, nóżki są cylindryczne, o nieregularnej szerokości, 32–72 na 7.5–25 µm, i podzielone na 2–10 odgałęzień w górnej części. Każde odgałęzienie jest krótkie, bulwiaste, z filamentami mającymi 20–42 µm, nieco krótszymi niż nóżki, które mierzą 2–4 µm szerokości. Krótkie, bulwiaste odgałęzienia na wielokrotnie rozgałęzionej górnej części nóżek są unikalne wśród Phyllactinia i stanowią wyróżniającą cechę taksonomiczną tej gatunkowej.