Start > Leccinum manzanitae

Photo By damontighe

Leccinum manzanitae

Gatunek Leccinum

Leccinum manzanitae (Leccinum manzanitae) jest znany tylko z regionu Północno-Zachodniego Pacyfiku w Ameryce Północnej. Swoją nazwę zawdzięcza mikoryzowej (symbiotycznej) współpracy, jaką nawiązuje z drzewami manzanita (Arctostaphylos spp.), chociaż czasami pojawia się również w pobliżu drzewka madrone (małe drzewa i krzewy z rodzaju Arbutus).

Średnica nasadki rośłiny:

4 - 19 cm

Zapach:

Smak łagodny

Informacje ogólne o Leccinum manzanitae

Błyskawiczna identyfikacja grzybów za pomocą jednego kliknięcia

Zrób zdjęcie, aby błyskawicznie zidentyfikować grzyby i ocenić ryzyko, uzyskując szybki wgląd w jadalne wytyczne, toksyczność, wartość medyczną, siedlisko, kulturę i techniki poszukiwania itp.

Pobierz aplikację za darmo

Atrybuty Leccinum manzanitae

Średnica nasadki rośłiny

4 - 19 cm

Wysokość owocnika

10 - 20 cm

Kapelusz

Kapelusz 7–20 cm średnicy; wypukły do poduszkowatego; czerwonawobrązowy; lepki, pokryty przylegającymi włoskami, które są bardziej widoczne na krawędzi

Kształt nasadki

Wypukłe, Płaskie

Powierzchnie nasadki rośliny

Włóknisto-łuskowate, Oślizgłe lub lekko lepkie

Łodyga

8–18 cm długości, 1.5–4 cm grubości u wierzchołka; maczugowaty lub obrzękły w środku, mięsisty; białawy do ciemnobrązowoszarego; suchy; miąższ trzonu zabarwia się na niebiesko po uszkodzeniu

Kształty łodyg

W kształcie klocka

Powierzchnie łodygi

Łuskowate

Ciało

2–4 cm grubości; biały do ciemnobrązowoszarego

Pierścień

Bez pierścienia

Odcisk zarodnika

Brązowy

Zapach

Smak łagodny

Kolory

brązowy

Czarny

czerwony

biały

Stłuczenia

Odbarwienie do niebieskiego

Forma wzrostu

Pojedynczy, rozproszony, w grupach

Sposób występowania

Mikoryzowy

Podłoże

W glebie

Drzewa w pobliżu

Arbutus menziesii, Arctostaphylos manzanita

Występowanie

Zarośla

Status gatunku

Najczęściej występujące gatunki Leccinum w Kalifornii

Gatunki zagrożone

Nie

Ekspert od grzybów AI w Twojej kieszeni

Siedlisko Leccinum manzanitae

Drzewo leccinum manzanitae rośnie w lasach mieszanych, ale jest głównie związane z drzewami madrone*(Arbutus menziesii* ) i manzanita*(Arctostaphylos* species), z którymi tworzy symbiotyczną relację. Pomaga drzewu wchłaniać wodę i składniki odżywcze, podczas gdy drzewo karmi go cukrami i aminokwasami, a jego owocniki można znaleźć wyrastające z ziemi nad korzeniami.

Wartości polowania Leccinum manzanitae

Jadalność jest kontrowersyjna. Choć jest wymieniany jako jadalny, sporadycznie odnotowano przypadki dyskomfortu po jego spożyciu.

Użycie: Leccinum manzanitae

Leccinum manzanitae to grzyb o wątpliwej jadalności, co oznacza, że choć może być spożywany przez niektórych, jego bezpieczeństwo nie jest dobrze ustalone. Jego praktyczne zastosowania są ograniczone ze względu na potencjalne zagrożenia zdrowotne. Zbieracze powinni zachować ostrożność i być świadomi możliwych zagrożeń przed decyzją o spożyciu. Popularność i sezonowa dostępność leccinum manzanitae nie przewyższają znaczenia priorytetowego traktowania bezpieczeństwa konsumentów.

Klasyfikacja naukowa Leccinum manzanitae

Ród

Klasa

Kolejność

Rodzina

Rodzaj

Toksyczność i jadalność: Leccinum manzanitae

Naucz się toksyczności i jadalności grzybów

Odkryj sekrety odmian grzybów, jadalności, toksyczności i wskazówek dotyczących bezpieczeństwa!

Pobierz aplikację za darmo

Jadalność Leccinum manzanitae

Leccinum manzanitae jest uważany za jadalny, ale ma dość łagodny smak. Ma również tendencję do ziarnistej tekstury. Niektórzy ludzie zgłaszali dolegliwości żołądkowe po zjedzeniu tego grzyba.

Podobne gatunki do Leccinum manzanitae

Odkryj sekrety identyfikowania wielu rodzajów grzybów

Zostań mistrzem w sztuce rozróżniania odmian grzybów dzięki poradom ekspertów.

Pobierz aplikację za darmo

Wskazówki znajdowania Leccinum manzanitae

Twój najlepszy przewodnik po grzybach

Zbadaj tajniki polowania na grzyby: Wyczucie czasu, optymalne warunki glebowe i więcej wskazówek!

Pobierz aplikację za darmo

Jakie są idealne warunki gleby dla Leccinum manzanitae

Szukaj leccinum manzanitae pod koniec lata lub na początku jesieni, gdy temperatury w ciągu dnia są łagodne i niezbyt gorące. Okresy po deszczu mogą być szczególnie owocne dla tych grzybów.

Jakie są idealne warunki gleby dla Leccinum manzanitae

Preferuje dobrze odprowadzające wodę, piaszczyste lub gliniaste gleby.

Jakie są wskazówki dotyczące znalezienia Leccinum manzanitae

Szukaj obszarów z dojrzałymi drzewkami madrone i manzanita, które są znanymi partnerami symbiotycznymi leccinum manzanitae.
Sprawdź glebę pod kątem dobrze odprowadzających wodę, takich jak piaskowe lub piaszczysto-gliniaste podłoża, gdyż leccinum manzanitae preferuje takie warunki.
Przeszukaj teren pod kątem leccinum manzanitae w wzorze rozproszonym lub w grupach w ściółce liściowej pod koronami drzew partnerów.
Delikatnie usuń powierzchniowe zanieczyszczenia, aby odkryć potencjalne okazy, starając się nie naruszać grzybni ani systemów korzeniowych.

Jak czyścić i konserwować Leccinum manzanitae

Kompletny przewodnik po konserwacji grzybów

Poznaj sprawdzone metody czyszczenia i konserwowania grzybów, aby zapewnić ich świeżość i jakość.

Pobierz aplikację za darmo

Jak czyścić Leccinum manzanitae

Aby oczyścić leccinum manzanitae, należy szczotkować wszelkie zabrudzenia z kapelusza, a większe brudne plamy usuwać za pomocą ściereczki lub noża.

Wskazówki dotyczące suchej konserwacji Leccinum manzanitae

Przechowuj w chłodnym, suchym, ciemnym miejscu o niskiej wilgotności i szczelnym pojemniku.

Suszenie w suszarce: Zachowuje przez szybkie i równomierne usunięcie wilgoci, odpowiednie dla grzybów o wysokiej zawartości wody.

Suszarka na piekarniku: Umiarkowana temperatura i otwarte drzwi zapewniają stały przepływ powietrza i suszenie bez przypalenia.

Suszenie na powietrzu: Naturalna metoda, najlepsza w suchych, ciepłych środowiskach z dobrą wentylacją, trwa dłużej.

Wskazówki dotyczące konserwacji mrożenia Leccinum manzanitae

Blanszowanie przed zamrożeniem: Inaktywuje enzymy, zachowuje teksturę i kolor.

Wskazówki dotyczące konserwacji chłodzenia Leccinum manzanitae

Metody chłodzenia

Przechowywanie w papierowej torbie, Przechowywanie w perforowanej plastikowej torbie, Pojemnik z chłonną podszewką, Przechowywanie rozproszone

Wilgotność chłodzenia

90 - 95 %

Czas chłodzenia

5 - 7 days

Przechowywanie w papierowym worku: Przechowywać w papierowych torbach, aby pochłaniały nadmiar wilgoci i zapewniały cyrkulację powietrza.

Pojemnik z absorbującym wyściółką: Korzystaj z perforowanych toreb, które zapobiegają gromadzeniu się kondensatu, a jednocześnie utrzymują wilgotność.

Pojemnik z absorbującym wyściółką: Wyłóż pojemniki ręcznikami papierowymi, aby pochłaniały wilgoć, i regularnie je wymieniaj.

Przechowywanie rozłożone: Umieść okazy w jednej warstwie na tacy, aby zapewnić równomierne chłodzenie powietrzem bez gromadzenia wilgoci.

Często zadawane pytania

Szybkie odpowiedzi na temat grzybów za pomocą jednego kliknięcia

Zrób zdjęcie, aby uzyskać natychmiastową identyfikację grzybów i odpowiedzi na temat jadalnych wytycznych, toksyczności, wartości medycznej, siedliska, kultury i technik poszukiwania!

Pobierz aplikację za darmo