Armillaria bulbosa

Gatunek Armillaria

Dojrzałe blaszki Ciała owocowe Armillaria gallica mają czapy o szerokości 2,5–9,5 cm, które w zależności od wieku mogą przybierać kształt od stożkowatego, przez wypukły do spłaszczonego. Czapeczki są brązowo-żółte do brązowych w stanie wilgotnym, często z ciemniejszym środkiem; kolor ma tendencję do blaknięcia podczas suszenia. Powierzchnia czapeczek pokryta jest cienkimi włóknami (takiego samego koloru jak czapeczki), które są wyprostowane lub nachylające się ku górze. Kiedy ciała owocowe są młode, spód czapeczek ma watowatą warstwę tkanki sięgającą od krawędzi czapeczki do trzonu – częściową welonkę, która służy ochronie rozwijających się blaszek. W miarę wzrostu czapeczki błona ostatecznie jest odciągana od czapeczki, aby odsłonić blaszki. Blaszki są przylegające do trzonu lub nieco zstępujące wzdłuż jego długości. Początkowo są białe, ale z wiekiem zmieniają się w kremowe lub blado pomarańczowe pokryte rdzawymi plamkami. Trzon ma długość 4–10 cm i grubość 0,6–1,8 cm, jest prawie kształtu maczugi z podstawą o szerokości do 1,3–2,7 cm. Powyżej poziomu pierścienia, trzon jest blado pomarańczowy do brązowego, pod nim jest biały lub blado różowy, stając się szaro-brązowy u podstawy. Pierścień znajduje się około 0,4–0,9 cm poniżej poziomu czapeczki i może być pokryty żółtawym lub blado brązowym włóknistym grzybniowym nalotem. Podstawa trzonu przytwierdzona jest do ryzomorfów, czarnych struktury korzeniopodobnych o średnicy 1–3 mm. Podziemna grzybnia ma głównie funkcję pobierania składników odżywczych z gleby, natomiast ryzomorfy pełnią bardziej eksploracyjną funkcję w celu znalezienia nowych źródeł pokarmu.