Kapelusz ma średnicę 4–7 cm (1,6–2,8 cala), początkowo jajowaty, następnie wypukły, ale z czasem spłaszczający się, czasami lekko wklęsły w środku. Powierzchnia kapelusza jest gładka, biała, ale kremowa w środku. Brzeg (krawędź kapelusza) jest nierysowany, nieuródkowany (bez pozostałości zasnówki wzdłuż krawędzi kapelusza); miąższ biały. Blaszki są wolne od przyczepu do trzonu, białe do białawe, gęsto ułożone, mają do 5 mm wysokości. Lamelki są długie i zwężające się, liczne, ułożone w 2-3 rzędach. Trzon ma 7–9 cm (2,8–3,5 cala) długości i 0,5–1 cm (0,2–0,4 cala) średnicy, jest mniej więcej cylindryczny lub lekko zwężający się ku górze, z lekko rozszerzoną górą. Powierzchnia jest biała do białawej, gładka, czasem z włóknistymi, małymi łuskami. Bulwa u podstawy trzonu jest mniej więcej kulista i ma 1–2 cm (0,4–0,8 cala) szerokości. Pochwa jest wyraźna (ma wyraźną krawędź), cienka, błoniasta, z wolnym brzegiem do 7 mm wysokości, obie powierzchnie są białe. Pierścień znajduje się w pobliżu górnej części trzonu, jest cienki, błoniasty, biały, trwały lub może zostać rozerwany od trzonu podczas rozwoju kapelusza. Wszystkie tkanki owocnika zabarwią się na żółto, jeśli zostanie na nie naniesiona kropla rozcieńczonego wodorotlenku potasu. Zarodniki są kuliste lub prawie kuliste, rzadko szeroko elipsoidalne, mają wymiary 9,5–12 na 9–11,5 μm. Są hialinowe (przezroczyste) i bezbarwne, amyloidalne (pochłaniające jod po zabarwieniu odczynnikiem Melzera), cienkościenne, gładkie, z małym przydatkiem. Komórki zarodnikowe, bazydia, mają wymiary 27–55 na 10–15 μm, są maczugowate i dwuzarodnikowe (rzadziej jednozarodnikowe). Mają sterygmaty (smukłe wyrostki, które przyczepiają zarodniki) o długości 5–7 μm.
