Sutorius eximius

Fruitlichamen hebben doppen die aanvankelijk convex zijn en later breed convex tot min of meer plat worden, met een diameter van 5 - 12 cm (2,0 - 4,7 inch). Het oppervlak van de dop is droog tot licht plakkerig, met een textuur variërend van glad tot enigszins viltachtig. De kleur is paarsachtig bruin tot grijsachtig bruin tot roodachtig bruin; jonge exemplaren zijn vaak bedekt met een fijne witachtige bloei (een delicate, poederachtige coating). Het vruchtvlees is witachtig en kleurt langzaam grijsbruin wanneer het wordt gesneden of gewond. Het heeft geen onderscheidende geur en een milde tot licht bittere smaak. Aan de onderkant van de dop is het poriënoppervlak donker chocoladebruin tot paarsbruin en vlekken donkerbruin waar gekneusd. De bijna cirkelvormige poriën zijn maximaal 3 per millimeter en de buizen zijn 0,9 - 2,2 cm (0,4 - 0,9 in) diep. De vaste steel heeft een lengte van 4,5–9 cm (1,8–3,5 in) lang en 1-4 cm (0,4–1,6 in) dik. De kleur is vergelijkbaar met die van de dop, en het heeft een scheurachtig oppervlak van een dichte coating van paarsachtige tot paars-bruine schilfers. De lila-bruine bolete produceert een rozeachtige tot roodbruine tot amberbruine sporenprint. De gladde, doorschijnende sporen zijn smal spindelvormig en meten 11–17 bij 3,5–5 µm. Collecties gemaakt in Costa Rica hebben kortere sporen (10,5 - 13,3 µm) en kleinere fruitlichamen dan Oost-Noord-Amerikaans materiaal; Guyanan-materiaal heeft ook kleinere sporen van 9,7 - 12 µm. Deze verschillen worden toegeschreven aan clinale variatie. De basidia (spore-dragende cellen) zijn knotsvormig, viersporen en meten 23-30 bij 7-8 µm. De cystidia aan de poriënranden (cheilocystidia) zijn smal spindelvormig (fusoid) en meten 20-30 bij 7-8 µm. Cystidia op het porieoppervlak (pleurocystidia) zijn dunwandig, fusoid tot gezwollen (ventricose), met afmetingen van 27-42 bij 8-12 µm. Er zijn geen klemverbindingen in de hyfen van Sutorius eximius.