Pholiota iterata

Een soort van Pholiota

De vruchtlichamen hebben een stompe tot convexe hoed met een diameter van 3-7 cm, soms met een lichte bult. Het oppervlak van de hoed is slijmerig en dofbruin in het midden, overgaand in lichtbruin aan de randen. De dichtbevolkte lamellen zijn aangehecht of hebben een aflopende tand. Ze zijn aanvankelijk bleekgeel maar worden roestbruin naarmate de sporen rijpen. De steel meet 3-7 cm lang en 3-8 mm dik, en heeft overal dezelfde breedte. De bovenkant van de steel is gelig gekleurd en heeft een zijdeachtige vezelige textuur, terwijl de onderkant bruinig is. Er is een ring of een resterende ringzone achtergelaten door het afgebroken dekvlies, waarvan de bleekgele vezels aanvankelijk bedekt kunnen zijn met een dun laagje slijm. De sporendruk is donker roestbruin en de sporen zijn glad, breed ei- tot elliptisch van vorm, en meten 7-9 bij 5-6 μm. Ze hebben een kleine kiempore. De pleurocystidia (cystidia op het lameloppervlak) zijn enigszins knots- of gezwollen van vorm, met afmetingen van 60-85 bij 9-18 μm, en een lange hals. Cheilocystidia (op de rand van de lamellen) zijn enigszins knots- of gezwollen, meestal dunwandig, met afmetingen variërend van 30-60 bij 8-15 μm. Vergelijkbare soorten zijn onder andere Pholiota subminor en Pholiota velaglutinosa, waarbij de eerste groeit op eikenstammen, terwijl de laatste kleinere sporen heeft en geen geleiachtige ring heeft.