Lysurus mokusin

Onvolwassen fruitlichamen van L. mokusin zijn witte, gelatineuze "eieren" met een diameter van 1 - 3 cm (0,4 - 1,2 in) en zijn aan de grond bevestigd door verdikte strengen mycelium, rhizomorfen genoemd. Naarmate de schimmel rijpt, scheurt het ei terwijl het vruchtlichaam snel uitzet, waardoor volvalresten achterblijven aan de basis. De steel van het holle, sponsachtige, rijpe vruchtlichaam heeft afmetingen van 10-15 cm (3,9-5,9 in) bij 1,5-2,5 cm (0,6 - 1,0 inch) en varieert in kleur van wit tot roze tot rood, met 4-6 duidelijke diep gegroefde zijkanten in de lengte gedeeld door ribben. De basis van onderscheid tussen L. mokusin en andere soorten Lysurus is de hoekige vorm van zijn steel. De zijkanten vertakken zich in 4-6 armen die aan de punt aan elkaar zijn gesmolten om een puntige top te vormen, die lijkt op een spits. Naarmate de paddestoel rijpt, kunnen de armen uit elkaar spreiden. Het buitenoppervlak van de armen is bedekt met een bruinachtige, slijmerige, stinkende sporenmassa die de gleba wordt genoemd; zijn stinkende geur helpt het vliegen en andere insecten aan te trekken om te helpen bij de verspreiding van sporen. De geur is vergeleken met "verse hondenuitwerpselen", "rottend vlees" of rioolwater. De sporen zijn cilindrisch van vorm, glad, dunwandig en hyaline (doorschijnend), met afmetingen van 4-6 bij 2-2,5 µm. Scanningelektronenmicroscopie onthult dat een uiteinde van de sporen een hilarisch litteken heeft - een inkeping in de sporenwand die ontstaat tijdens de scheiding van het sterigma van het basidium. De basidia (spore-dragende cellen) zijn meestal acht-spored, en de gleba bestaat uit ketens van ruwweg bolvormige, fusiforme, ellipsoïde tot breed clubvormige cellen die ofwel 6.5–7.4 bij 2.8–5.6 µm of 37.1-46.3 bij 18 zijn –28 µm en ook gemengd met filamenteuze cellen van 2,3–4,5 µm breed. De hyfen van L. mokusin hebben klemverbindingen.