Amanita abrupta

In Amanita abrupta ligt, zoals bij de meeste paddenstoelen, het grootste deel van het organisme ongezien onder de grond als een verzameling van schimmelcellen die hyfen worden genoemd; onder geschikte omgevingsomstandigheden wordt de zichtbare reproductieve structuur (vruchtlichaam) gevormd. De dop heeft een diameter van 4 tot 10 centimeter (1,6 tot 3,9 in) en heeft een brede convexe vorm als hij jong is, maar uiteindelijk vlakker. Het centrale deel van de dop raakt depressief in volwassen exemplaren. Het oppervlak van de dop is verrucose - bedekt met kleine hoekige of piramidale rechtopstaande wratten (1-2 mm lang bij 1-2 mm breed aan de basis); de wratten zijn kleiner en talrijker in de buurt van de rand van de dop, en er kunnen kleine stukjes weefsel aan de rand van de dop hangen. Het dopoppervlak, de wratten en het vruchtvlees zijn wit. De wratten kunnen gemakkelijk van de dop worden gescheiden en bij volwassen exemplaren zijn ze vaak volledig of gedeeltelijk verdwenen. De witte kieuwen worden matig dicht bij elkaar geplaatst en bereiken de stengel, maar zijn er niet rechtstreeks aan bevestigd. De stengel is 6,5 tot 12,5 cm (2,6 tot 4,9 in) lang en slank, met een diameter van 0,5 tot 1,5 cm (0,2 tot 0,6 in). Het is wit, glad (kaal), solide (dat wil zeggen niet inwendig hol) en heeft een abrupt bolvormige basis met de vorm van een afgeplatte bol; het kan longitudinale spleten aan de zijkanten ontwikkelen. De basis is vaak bevestigd aan een overvloedig wit mycelium - een visuele herinnering dat het grootste deel van het organisme ongezien onder het oppervlak ligt. De ring is vliezig en volhardend - niet met de tijd verweerd; de ring kan met witte vezels aan de stengel worden bevestigd. De paddestoel heeft geen duidelijke geur. De eetbaarheid van de paddestoel is onbekend; het wordt echter over het algemeen niet aanbevolen om Amanita-paddenstoelen van twijfelachtige eetbaarheid te consumeren.